Marion Erskine – Donatello & Volksie

Geskryf deur Marion Erskine (2010 – as ek reg is…)

Al was Donatello & Volksie al vir 10 jaar op die rakke het ek hom onlangs eers gelees.

Tot my skok kom ek agter Marion Erskine is toe al die tyd ‘n man, en nie ‘n vrou soos ek gedink het nie. (Jammer Marion!) En nogal sag op die oog ook hoor!

As jy wil lag, skreeu soos jy lag, lag tot die trane loop, lees nou dié een! Donatello & Volksie is 2 gewone, eintlik seker maar bietjie boring mense, wat mekaar vind, en mekaar se persoonlikhede op die harde manier leer ken. Dié 2 is ook maar net mens, met so klein bietjie lawwgeit wat jou laat krul van die lag.

In my oepinie, Donatello & Volksie is nie jou allerdaagse liefdesverhaal nie. Dit het lekker spice, en baie somethings nice!

Absoluut ‘n feel good boek!

—Pandora—

Irma Venter – SEWE EN VEERTIG

Geskryf deur Irma Venter (2019)

Sewe en Veertig het my van die eerste blad af aan die hakke beet gehad. Die vet weet, ek kon dié een nie neersit nie! Ek het orals gelees… As ek bad, (natuurlik met ‘n ou wyntjie in die hand en bietjie skuimpies in die water), terwyl ek kos maak, voor slaaptyd, voor werk, skelm by die werk, daar waar ek die geleentheid gekry het, was my neus in die boek.

Sarah is vir my ‘n bietjie vreemd, goed vreemd. Ek kan nogal relate met haar! Sy is absoluut in haar eie wêreld vas gevang, en sy verkies dit so. Sy help een van haar besties met, ‘n amper onbegonne taak en saak! Iemand pleeg moorde en niks maak sin nie! Nie eers die polisie sien die verbintenis raak nie, maar Mosela Mosholi sien. En dit is nié al wat sy sien nie! Met haar kantoor vol rekenaarskerms, haar assistent en haar eie verlede, krap sy ‘n byenes oop!

Ek het ook die beskrywing van elke omgewing en gebeurtenis vreeslik baie geniet. Die detail was net reg, net genoeg, glad nie oordadig nie.

As jy ‘n naweek vir jouself het, kry ‘n goeie wyn, donker sjokolade, en spring aan die leers. Dié boek is wraggies ‘n moet lees!

****Pandora***

Irma Venter – SKOENLAPPER

Geskryf deur Irma Venter (2012)

Al is die boek in 2012 gepubliseer, het ek die boek eers nou gelees. Dié boek het my so beindruk dat ek Irma se hele S-reeks gekoop het! (Soos wat ek hulle lees, sal ek vir julle vertel. As almal op Face Book kan “rave” oor boeke, mag ek seker maar op my blog…? Let wel… Ek is nie gekwalifiseer of geleerd nie… maar ek wil graag die goeie skrywers met julle deel)

Ek is ‘n vreeslike moeilike leser. As ‘n boek my nie van die begin af gryp en insluk nie, hou hy nie my aandag nie. SKOENLAPPER het my van die begin af gevang. Lock-stock-and-barrel!

Ranna is ongelooflik Mysterious, en dit stop nie in dié boek nie. Sy is slim, mooi en lank, met ‘n donker verlede. Alex is handsome, en ken van pyn, net soos Ranna. Haar verlede haal hulle in, skommel hulle rond, en spoeg hulle sonder genade uit.

Dié 2 karakters het my voete onder my uit geslaan! As jy hou van ‘n lekker mystery, gaan jy hierdie boek ongelooflik geniet!

****Pandora****

My Kind Sal Nooit…

As mens mos nie kinders van jou eie het nie, is jy mos vreeslik slim waar dit kom by ander mense se kinders. Ja! Ek was ook so! Hier diep in jou stille-gedagtes dink jy mos, my kind sal nooit…! Want my kind gaan mos stroopsoet wees, daarvoor sal ek sorg. Dink weer hoor!

Ek het alyd gese, ”My kind sal nooit…”

…Sonder klere rond loop nie.

Raai wat!? My kind is 60% van die tyd kaal. Naak! Geen hemp, broek, onderbroek of doek. Niks! Ek kry darem in die oggend klere aan sy lyfie sodat hy nie kaal kleuterskool toe gaan nie. Ek het kort na sy geboorte besef hy hou nie van klere nie. Dis nie dat hy ‘n afwyking, sindroom of siekte het nie. Klere is net nie ‘n prioriteit vir hom nie. Blykbaar was ek ook so se my ma. Ek is darem nie meer vandag so nie, daar is hoop!

…tantrum in die openbaar nie…

Guess what! Jy kan dit nie keer nie. Jy sien dit nie kom nie. Dis soos ‘n voëltjie wat op jou kop tjorts. Skielik gebeur dit net. Die geskree en skop, rooi tamatie gesiggie, almal kom tot stilstand en kyk hoe boeta sy tantrum bemeester. As ‘n kind ‘n tantrum in die openbaar wil gooi, sal hy! Al is hy jou stoetste engel-kind, dit gaan gebeur. Maak maar vrede daarmee.

…nooit uit die honde se waterbak drink of van hulle korrels eet nie…

Montego was my kind se favourite kos gewees toe hy so rondom 2 jaar oud was. Die lekkerste water op die erf was in die honde se waterbak. Oja, dan praat ek nie eers van die Beeno koekies nie! Die dokter was glad nie impress met my toe ek vertel my seuntjie eet Beenos terwyl hy siek is nie. Dis al wat hy wou eet. Ons is gelukkig verby daai stadium en koop nie meer Beenos nie.

Note: My kind is perdfirs en gesond!

… op my sitkamerbanke spring nie.

Maak vrede daarmee, jou kind sal op die banke spring, en gewoonlik is dit wanneer jy nie kyk nie. (Nannycam never lies…) Ek weier om nuwe meubels te koop voor my kind nie tenminse 18 is, en nie meer op alles spring, krap, bemors en breek nie.

… teen my mure skryf nie.

Binne 0.3 sekondes trek jou kind vir jou ‘n 2 meter lyn met ‘n permanent marker teen die muur af. “Dit was my hand mamma“… Sug.

…sy business in die tuin doen nie.

Ons is ook op die potty-train fase. Ek het gedink dit sal maklik wees want hy het number 1 sommer maklik gesnap. Number 2 is egter ‘n moerse uitdaging! My kind weier. Ek het al stickers en lekkers voor sy neus rondgeswaai. My beste kunste uitgehaal en ‘n poopy-chart gemaak. ‘n Remote control kar belowe. My kind number 2 in die tuin. Hy bollie in my tuin! Ek het nou wel nie ‘n vreeslike mooi tuin nie, (ek het glad nie groen vingers nie), maar is dit nou nodig om die bietjie wat daar is dood te bol!? In my defence, dàài move het hy nie by my en sy pa geleer nie! Ons is ordentlike mense! Sy kleuterskool-juffrou sê dit sal verby gaan.

Dink maar bietjie mooi voor jy sê “My kind sal nooit”….

Vra my!

Ek weet!

**** Vir die van julle wat my nie persoonlik ken nie, wil ek net sê, my Seuntjie is my hele lewe! Hy is absoluut die grootste geskenk wat ek van die Here af gekry het! Ek het tot die besef gekom, kind is maar net kind, so onskuldig, so ongeskraap, so ongelooflik spesiaal!****

***Pandora***

BOEK! BOEK! Beste!

Vir ‘n hele paar jaar het ek nie gelees nie. Nie omdat ek nie wou nie, maar ek het net nie daarby uitgekom nie. Oor een of ander rede het ek so bietjie meer as ‘n maand terug ‘n boek gegryp en begin lees. Tot my skok besef ek hoe ek dit gemis het!   

Ek weet ‘n mens moet meer “groen” begin lewe. En ja, ek is ook maar deel van die wêreld se pollution probleem, maar ‘n nuwe boek is net baie beter, meer opwindend as ‘n e-boek. Ek het NIKS teen mense wat net die e-boek ding doen nie, verstaan my mooi. Julle is slimmer en gee meer om vir die wêreld hoor…klop op die skouer… oja, ek het het ook self ‘n paar e-boeke…. maar ‘n gedrukte boek in jou hande… daai gevoel… daai reuk…skoon, vars, nuut, gedruk net vir my! Dit is onbeskryflik!

So nou is ek weer verslaaf aan boeke… veral NUWE vars gedrukte boeke. Nou die aand het ek my boeke geskuif na die portaal, sodat ek dit elke dag, elke keer as ek daar verby loop kan sien. Ek Love dit! My man het groot-oog na my gestaar….”Jy het 17 Deon Meyer boeke”. In my defence… oor die algemeen het ek regtig niè so baie boeke soos ander mense nie. Net ‘n paar van Deon, Irma, Peet, Francois (met sy stertjie by die “c”), Wilna, Kristel en so aan, but who is counting?… ja ok, my man, maar dis sy probleem.

Vir my is ‘n boek soos ‘n stukkie nuwe lewe, ‘n Stukke wegraak, ‘n stukkie geluk. Dit vat my op ‘n reis na ‘n ander lewe, vir ‘n oomblik. Nie dat daar enigsins vout is met my eie lewe nie, my lewe is perfek dankie! ‘n Boek vat jou net vir ‘n oomblik op ‘n soektog na dievolgende gebeur, ‘n ander se gebeurtenis, ‘n kleurvolle lewe.

Ek is dankbaar vir elke Afrikaanse skrywer!

Ek is dankbaar vir elke boek wat deel van my lewe kan wees!

Liefde

#Pandora

Dom & Dof… soos net ek kan wees!

Ek is dom…dof….leeg. Met alles wat in my kop aangaan, en alles wat die laste twee jaar in my lewe gebeur het, kan ek net nie myself sover kry om te dink nie. Ek kry nie geskryf nie. Ek kry nie gekonsentreer nie. Dit voel of ek net… is…

Ek glo my ink is nog lank nie op nie. Maar die skryf wil net nie kom nie. Dalk het ek my woordeboek verloor…

Wat doen julle vir inspirasie… ? Wel, ek gaan nou wyn drink… My man maak kos en my seuntjie breek die huis af.

Liefde

Pandora

Hier is ek!

Blogland…

Ek het my blog afgeskeep. Verwaarloos. Gebere. Uitgehaal. Weer gebere.

Ek het myself afgeskeep. Nie omdat ek wil nie, maar omdat Vader Tyd nie aan my kant was nie. Nee, ek het nie begjn drink, of snuif, of pille pop nie.

Die tyd het my gevang, mamma wees het my gevang, vrou wees het my gevang, beroepsvrou wees het my gevang, ek-is-sterk-ek-kan-dit “handel” het my gevang, gooi na my kant toe-druk op my knoppie, het my gevang.

Maar hier is ek!

Nogsteeds…!

Sterker!

Slimmer!

Gelukkig!

Dankbaar!

Die laste 26 maande was rof, deurmekaar, emosioneel. Dit was beslis ook lekker, leersaam, spesiaal, vol goeie dinge en vreugde.

Ek gaan regtig probeer om meer in te loer op my blog!

Groete

Pandora

Toe ek ń kind was…

Die lewe verander so vinnig. Môre is alles anders as gister. Party dae voel dit of ek so min onthou van my kinderdae. Ander dae voel dit ek onthou weer so baie. Ek dink my brein speel ook maar met my.

Ek onthou toe ek ń kind was, het ons nog in die stofstrate gespeel, kaalvoet sonder enige ongewensde ellemente. Ek onthou ons het lae heinigs gehad en gewone draad hekke. Klim sommer oor die hek, inplaas van om hom oop te maak.

Ek onthou nog toe ek ń kind was het ons lekker naartjies gepluk van die buure se boom wat in ons erf gehang het. Hulle het weer ons lemoenboom gestroop. Dit was heeltemal ok gewees. No heart feelings.

Ek onthou dat ons met ons deure en vensters oop geslaap het. Bedags het ons kinders sommer allen by die huis gebly. Niemand het ons gepla nie. Ok…ons het dalk die buure bietjie gepla.

Ek onthou toe ek nog ń kind was dat ek alleen winkel toe gestap het om loslekkers in ń cone van koerantpapier gemaak, te koop. 5c vir ń loslekker. 20c vir 3 wilson toffies…wat kliphard was. Hoe harder, hoe beter.

Ek onthou dat coke nog in glasbottels gekom het. Dit het net lekkerder gesmaak as nou. Sal dit die verpakking se skuld wees?

Ek onthou dat ons nog in plaasdamme geswem het, en kaalvoet in beesmis getrap het. As jou voete brand, is ń beesmis-koek darem ń groot lafenis.

Ek onthou dat ek kaalvoet rond geloop het. Skoene was net vir die fancy tannies. Ek het die dorings krom getrap. My ma het al haar dae gehad om my voete skoon te kry.

Ek onthou dat ek en my maatjie boom geklim het. Op en af. Gedink ons is Jane van Tarzan. Gelukkig het ons ons klere aan gehou. Ek onthou ook dat ons sommer in die tuin gekamp het, en in vrede buite onder die sterre geslaap het.

Ek onthou ook dat ons boude gebrand het as ons stout was. Ons arme ouers moes maar oë rondom hul koppe gehad het. Vandag weet ek hoekom ń roos wat nog nie oop is, nie gepluk mag word nie. Of dat jy nie met jou ma se Bauer pot buite paddavisse en uie op ń vuur braai nie. Ek weet ook nou dat jy nie jou ma se haarborsel mag gebruik om die hond te kam nie.

Ek onthou dat ons nog ń sentrale gehad het. Jy het nie eers meer die nommer gegee nie. Net die plek wat jy wil bel, of huis se naam.

Ek onthou dat ons een van die eerste mense was wat DSTV gehad het, en almal het dag, en letterlik nag aangeklop om sport te kyk. Almal het ook geweet die dokter is by ons huis as daar ń rugbywedstryd is. Hulle het hom sommer daar gebel.

Ek onthou dat ons nog op ń daaglikse basis die trein gehoor het. Loop die treine nog?

Ek onthou nog vir Orkeny Snork Nie en Vetkoekpaleis, My naam is Dingetjie, Koperasie Stories, Egoli, Loving, Tom en Jerry, Flinstones… o aarde ek mis dit!

Ek wonder soms, as ek geweet het hoe spesiaal die ou dae was, of ek die memories beter sou “gestoor” het. Ek wonder soms wat het van daardie dae geword. Ek wonder soms of ander mense ook dink aan die verlede. Verlang hulle ook terug?

Die geskiedenis is tog wat ons maak wie ons in die toekoms is, dan nie?

Klim vandag se kinders nog boom?

Kyk hulle nog Afrikaanse stories? Weet hulle wie is Oom Genis?

Swem vandag se kinders nog in plaasdamme of speel hulle net X-box?

Drink hulle nog gemmerbier en eet stink-voete-brood?

Memories is al wat ons het.

###Pandora###

‘n Brief vir my man

Ons is al lankal verby die dae van briewe stuur. Ons stuur nou net watsapp en voice notes. Vinnig, vinnig. Sê jou sê en kry klaar.

Net nou die dag het ek nog gedroom oor briewe in die pos. Nie eers toe ek en my man gekys was het ons briewe vir mekaar geskryf nie. Dit was nie nodig nie.

Vandag het ek besluit ek gaan vir my man ‘n brief skryf. Soos in die ou dae…(ek weet ook nie eintlik hoe dit toe was nie… ek was daai jare te klein om op papier te vry)

Dis hoe ‘n brief aan my man sal lyk:

Liewe bokka,

Ek hoop dit gaan goed met jou, en dat jy ‘n lekker daggie gehad het? Het jy darem jou ontbyt geëet? En wat van die broodjies wat ek vir jou ingepak het? Ek hoop dit het lekker gesmaak? Of het jy dit dalk by die venster uit gegooi?

Ek wil jou asseblief ‘n groot guns vra… Sal jy vir die 4-voet kinders asseblief gaan kos koop? Oja, en sal jy asseblief vir die kaste se deure nuwe slotte aan sit? Die badkamer se krane kort nuwe washers, of wat mens dit ookal noem. En die toilet lek. Ek hoop dis die toilet se skuld dat die vloer nat was vanmôre!?

Die tuin-huis kort ‘n nuwe dak. Die rëen kom een van die dae dan is alles weer sop nat. Oja, en die badkamer se dak lek ook. Die plaffon is vol kolle. Dit lyk nie mooi nie.

Jammer dat gisteraand se kos ‘n vlop was… jy weet ek is nie goed met kos maak nie. Ek kan regtig ook nie help dat die peper geglip het nie. Ek kan net nie verstaan dat dit in al die kospotte geglip het nie…? Ons het darem kos gehad om te eet. Al het ons monde gebrand.

Ons engeltjie-kind maak my baie bekommert. Hy het deesdae die manier om van sy klere en doek ontslae te raak en kaalhol buite te hol. Ek kry só skaam. Die buure dink seker ons het nie geld om vir die kind klere te koop nie. Ek moet sê…met die hitte van die laste 3 dae voel ek om dieselfde as boeta te doen.

Jou skoonouers is weer op die pad. Kakalabanka, tent en al. Hulle is opad noorde toe. Daar is nie opvangs nie, so ek hoop hulle is darem ok en bly dié keer uit die wilde diere se pad. Og… hulle maak my seunewees gedaan…maar ek gun die aftrede vir hulle. Hopenlik het hulle genoeg geld saam gevat dié keer.

Jou Ma voel weer nie lekker nie. Ek dink die hitte is te erg vir haar. Sy lê baie, en ek dink haar lyf is moeg. Rebekka smeer haar elke oggend in, en sy sê die ou lyf voel tog beter. Ek is bekommert oor Pa se voete. Hy loop weer met tye moeilik. Ek mis jou suster vandag. Ek wonder wat maak hulle…?

Dankie vir jou ondersteuning die laste 3 weke. Eintlik moet ek dankie sê vir die laste 8jaar se ondersteuning. Dit sit nie in enige man se broek om saam met my in ń huis te bly nie, en om op my kook vermoë te leef nie.

Dankie vir jou hulp met ons klein teroris. Die vet weet, hy aard na jou. Stilte waters, diepe grond…onder draai die duiwel rond. Hy praat op die stadium meer as jy, eet meer as ek en hardloop vinniger as Caster Semenya.

Ek weet ek sê dit hopeloos te min…Dankie dat ek en jy saam kan droom, saam kan lag, saam simpel kan wees. Dankie dat jy mý gekies het om jou vrou te wees. Dankie vir jou emmers vol gedult, bokse vol liefde, en die wêreld se omgee. Sonder jou was ek vaal. Nou is ek ingekleur!

Lief jou tonne my bokka!

###Pandora###

 

 

Hoe lyk dit in Blogland…?

Ek is nuut hier, en gou het ek maats gemaak met mense wat se regte name ek nie eers ken nie. Is dit nie wonderlik nie?!

Hoe lyk Blogland in my kop…?

Daar is heuwels. Grasgroen Heuwels. Alles is groen so ver soos my oog kan sien. Plek-plek is daar akkers. In die akkers groei ‘n mengelmoes van Angeliere, Magrietjies, Daisies, Varkore, bloed rooi Amarillas en Rose. Elke kleur onder die son! Die rose ruik só lekker! Vars! Laat dink my aan Elie Saab se Rose Couture. 

Ons elke een het ons eie kombersie waarop ons sit. Gehekelde blokkies komberse. Ons Oumas het dit nog gehekel. Ons dra nie skoene nie, want daar is nie dorings nie. Daar is ook nie sand wat ons voete kan brand nie. Kaalvoet loop ons van kombers tot kombers en gelses en kuier met mekaar. Hier en daar in ‘n lawwe een, wat sommer bietjie hardloop en huppel, en dans en spring. Die voëltjies se gefluit en gekwetter is ons musiek. Ons het niks anders nodig nie.

Ons drink Sjampanje, uit pragtige langsteel-sjampanje glase. Dit lyk soos ligte goud wat ons drink. Dit borrel en smaak soos vrede, liefde en geloof. Ons eet sjokolade, truffels, cup cakes, en Malvapudding, met room. Dit smaak wonderlik! Dit smelt weg in ons monde.

Ons het nie geld nodig nie, ook nie motors of brandstof nie. Ons hoef nie winkels toe te gaan nie, en ons Blogland is skoon. Super skoon! Niemand raas nie, en geen hond blaf nie. Alles is stil. Net die voëltjies sing.

Dit is hoe Blogland in my kop lyk…

Hoe lyk dit daar by julle?

Liefde

###Pandora###